اغلب سرطان ها (به جز سرطان های خون مثل لوسمی) توده سرطانی توپر تشکیل می دهند که از جنس بافت هستند.
توده سرطانی رشد می کنند و تقسیم می شوند تا سلول های بیشتری ایجاد کنند و نهایتا یک تومور را تشکیل می دهند. یک تومور می تواند دربردارنده میلیون ها سلول سرطانی باشد.
?همه بافت های بدن یک لایه (غشا) دارند که سلول های آن بافت را داخل خود نگه می دارد. این لایه، غشا پایه است. سلول های سرطانی می توانند این غشا را از بین ببرند که در این صورت سرطان مهاجم نامیده می شود.
خونرسانی و نقش آن در اندازه توده سرطانی
با بزرگ شدن تدریجی اندازه تومور، مرکز آن از رگ های خونی موجود در ناحیه ای که رشد می کند دورتر شده، در نتیجه مرکز توده سرطانی به اکسیژن و مواد غذایی دسترسی کمتری خواهد داشت.
سلول های سرطانی نیز مانند سلولهای سالم نمی توانند بدون اکسیژن و مواد غذایی زنده بمانند. بنابراین فاکتورهایی برای رگ زایی آزاد می کنند که باعث می شود رگ های خونی جدید در تومور شکل بگیرد. بدون خونرسانی یک تومور نمی تواند از سر سوزن بزرگتر شود.
در پایان لازم است بدانید همیشه عدم حضور توده نشانه ای بر عدم وجود سرطان نیست
